Forum prawo przyciągania - Abraham Bank

[Black]

Zauważyłam, że bardzo dużo osób na forum stara się przyciągnąć miłość, związki (z konkretnymi osobami lub ogólnie) oraz ludzi (nawiązać kontakt, zasugerować coś). Powstaje na ten temat bardzo dużo wątków, robi się mnóstwo offtopów. Samych postów dotyczących przyciągania miłości i ludzi jest bardzo dużo i powoli robi się z tego śmietnik. Naszła mnie więc myśl żeby zebrać wszystko i wszystkich w jednym miejscu.
Chciałabym abyśmy dzielili się tu wspólnie technikami, sposobami, metodami (zwał jak zwał) na przyciągnięcie miłości i ludzi ogólnie.
Nie bez powodu także nazwałam ten wątek MOTYWATORNIĄ.
Wielu z nas lubi sobie podyskutować na ten temat, dzielić się swoim doświadczeniem, dodawać energii czytając o udanych przyciąganiach innych osób albo po prostu sobie pogadać Jeśli ktoś ma pytania może je śmiało zadawać tutaj.
Niewielu z nas miało okazję być świadkami tych szczęśliwych nowin albo miało czas i chęci na kopanie w wątkach i postach (w samym dziale o prawie przyciągania jest kilkadziesiąt stron!). Pomyślałam więc, że taki wątek będzie świetnym rozwiązaniem. Zawsze możemy doładować naszą energię czytając przykłady przyciągnięć na których nam zależy, zmotywować się wzajemnie albo podnosić z dołków, jeśli takowe kogoś dopadną.

Załączam znalezione na tym forum przykłady. Mam nadzieję, że żadna z tych osób nie będzie miała nic przeciwko, że przytaczam ich wypowiedzi
UWAGA! Jeśli wynajdziecie jeszcze jakieś przykłady albo znacie takowe to podeślijcie abym mogła zamieścić je w tym poście (dobrze byłoby poprzez prywatną wiadomość wysłać link do postu). Najlepiej aby były one wszystkie zawarte w jednym miejscu żeby nie trzeba było ich szukać – tak będzie najprościej. To będzie taki nasz kop motywacyjny. Im więcej takich historii, tym większa motywacja. Im większa motywacja, tym większa energia. A jak większa energia to… przyciąganie! Zaczynajmy!

Otóż ja postanowiłam przyciągnąć konkretnego mężczyznę. Byłam wtedy w LO i zakochałam się w swoim nauczycielu - młody, przystojny, zaraz po studiach, tłumy wielbicielek, koleżanki też się podkochiwały w nim... On sympatyczny, serdeczny... zajęty, traktował nas jak uczennice. Spotykał się z pięknymi kobietami, modelkami. Na pierwszy rzut oka...zero szans.
Kiedy go trochę bliżej poznałam to byłam już przekonana, ze to miłość mojego życie (wiem, ze to brzmi jak egzaltacja nastolatki, ale ja tak wtedy myślałam..) Trudno mi było nawiązać z nim kontakt ze względu na dystans [n-l - uczeń], a dwa on miał mnóstwo znajomych a mnie trudno było się wkręcić w to towarzystwo, brakowało mi śmiałości i takich społecznych umiejętności.
Czytałam wówczas namiętnie potęgę podświadomości, nie był to dla mnie rodzinnie dobry czas + dojrzewanie i w sumie taka tematyka/ wizualizacje to była trochę ucieczka od świata. Postanowiłam, ze jeśli głęboko uwierzę, ze on jest mój, a tylko czekam na zamanifestowanie się tego faktu w rzeczywistości to tak się stanie. Przez dwa lata wizualizowałam sobie codzienne po nawet 2-3 h wieczorem, siebie i jego razem jako parę, powtarzałam afirmacje, krótkie, treściwe (np; miłość ....i tu imię ), pisałam to na kartkach, zapisałam ich setki, rysowałam nas najpierw osobno i zaraz obok w sercu trzymających się za ręce - tysiące zarysowanych stron, prowadziłam z nim wyimaginowane rozmowy... sprawiało mi to ogromną przyjemność, uspokajało, czułam radość oczekiwania, czekałam na te wieczory z afirmacjami... stało sie to nieomal moją obsesją i... nikomu o tym nie mówiłam (tylko mojej kuzynce,jest świadkiem dziś), nie rozpraszałam energii.

Doszłam do takiego stanu, ze kiedy widziałam go rozmawiającego, żartującego z innymi to we mnie był taki cudny spokój, nawet kiedy znajoma powiedziała, ze się zaręczył to pamiętam moją myśl wówczas " to nic, nie dojdzie do tego ślubu, spokojnie poczekam, to jeszcze nie nasz czas" i czułam spokój i taką błogą pewność, ze będziemy razem.

Rzeczywiście to co się działo w realu to był jak jakiś cud, niesamowite zbiegi okoliczności, okazje spadające z nieba, trochę pomagałam szczęściu, wykorzystywałam te sytuacje... dużo by było pisania o szczegółach wiec skupie się tylko na tym, ze rzeczywiście jakiś czas potem te zaręczyny zostały zerwane, potem spotykał się z inną kobietą, ale zupełnie byli niedopasowani charakterami i się związek rozpadł, to była też moja 4 klasa i ju końcówka, matura...zaczęliśmy się spotykać mniej więcej w tym czasie. Dziś jesteśmy małżeństwem, za niedługo 13 rocznica związku.. i to najszczęśliwsze 13 lat mojego życia:)

LUDZIE! stało się!! Spotkałam meżczyzne moich marzen, z techniki!! dwa dni temu sie przez przypadek spotkalismy na mieście.. on mnie zaczepił bo pytał o godzine.. jak spojrzeliśmy sobie w oczy to od razu czułam ze to on... taki jaki chciałam.. wczoraj cały dzien z nim spedziłam, jestem taka szczesliwa ze to jest nie do opisania... spotkałam go!! i najśmiejszniejsze jest to ze ma wszystkie cechy jakie mówiłam w technice.. a napewno z wygladu i z charakteru niektore tez sie zgadzaja a na reszte musze poczekac aby powiedIec.. iiiii tak jak mówiłam w technice... jest milionerem... gdy zobaczyłam jego dom i po rozmowie z nimm gdzie wyszlo ze jest tym milionerem od razu wiedzialam ze to dzieki technice ze to ten ten jeden.. RÓBCIE TECHNIKE BO DZIALA! : :D:D:D:D:D:D:D:D:D

Dziekuje Wam dziewczyny!! robiłam technike poniewaz bardzo bardzo pragnełam faceta... znalazlam sie temu tutaj na forum, odnalzlam linka z Panią Wandą i od razu wiedziałam ze to coś dla mnie.. robiłam trzy tygodnie tą technike, dwa dni chyba nie robiłam przez to ze świeta i popiłam ale to nic nie szkodzi własnie jak z dwa max dwa dni sie nie zrobi w trakcie techniki zauwazyłam ze mam większe powodzenie u facetów i pojawiali się tylko tacy którzy mają coś z tych cech o które mi chodziło, ale mieli oni tylko jedną badz dwie cechy.. Miałam nawet taka sytuacja ze pisałam z pewnym chlopakiem, wiek 25 ( tak jak chcialam ) świetnie nam sie pisało ( to też mowilam na technice, abym sie z nim swietnie dogadywała ) i przyszlo nasze I spotkanie... pierwsza rzeczy ktora mi sie rzuciła w oczy to własnie jego oczy.. brązowe.. a ja w technice mowilam ze niebieskie oczy... od razu w sercu poczułam, oo nie to nie on.. mój ma niebieskie oczy a nie brazowe.. io fakt tylko nam sie pisalo fajnie, a na spotkaniu stwierdzilismy ze to nie to.. potem zaczełam pisanie z takim kolega który juz bardziej przypominał mi mojego idealnego, wiek , wzrotst, waga, oczy, wlosy.. wszystko pasowało... ale zas.. pojawily sie czynniki których ja nie chcialam i pomimo tego ze moze i coś poczułam do tego chlopaka w glebi serca wiedzialam ze to nie... az stwierdzilam ze nie moge obcesyjnie myslec kiedy spotkam tego idelanego i zaczelam myslec o swojej figurze i zrzuceniu paru kilo.. i na tym skupiłam całą swoją uwage.... az tego cudownego dnia szłam w centrum miasta ulicą i on mnie zaczepił... ten blask w oczach... wiedziłam od razu... zazartowalam nawet na samym poczatku, bo on mi sie zapytal czy abysmy sie nie znali wczesniej, on mnie skas kojarzyl a ja go, pomimo ze nigdy siebie wczesniej nie widzielismy,... i smiałam się ze jesli ma 190 cm, niebieskie oczy, ładny usmiech, singiel i jest milionerem to faktycznie się znamy.. i co się okazało... wszystko sie zgadza... ja w technice mówiłam, aby on mnie kochał a ja go, abyśmy byli sobą zachwyceni, mieli multum tematów do rozmów, abym czula sie z nim bezpieczna itp.. i tak jest... od paru dni żyje w bajce marzen.. moje marzenie się spełniło jedno z nich.. bo mam wiecej.. moja cenna rada? wiem po sobie ze po tych 3 tygodnia przychodzi zwatpienie, ale to jest taka proba od wrzechswiata czy jestesmy gotowi na tego partnera.. nie wolno sie poddc wtedy i zaczac myslec, ze nie ja nie zasluguje.. przeciwnie.. ja caly czas wierzylam.. jestem tego warta.. juz coraz blizej... i trzeba trzymac sie tgo co sie mowi z technice.. jesli chcecie blondyna to to ma byc blondyn... a nie ze spotkacie jakiegos bruneta i od razu sie zakochujecie i nie chcecie innego.. trzeba poczekac.. mnie to sie udalo naprawde szybko.. bo nie caly miesiac po technice a ja juz jestem szczesliwa przy jego boku,,

Ja robilam ta technike w 2013 roku, 26 wrzesnia br. Wychodze za maz:) poznalismy sie kilka tygodni po technice:) pozdrawiam serdecznie:)!

Robilam dokladnie tak jak mowila przy czym nie myslalam ze musze miec kogos na teraz juz natychmiast zylam swoim zyciem nie skupiajac sie na partnerze( wtedy tez mialam szalony okres w pracy wiec bardziej sie skupialam na pracy) to bylo raczej na zasadzie pewnosci ze on tam gdzies jest a kiedy sie zjawi to juz kwestia czasu.

Pracowałam nad tym długo, nas sobą, przekonaniami, robiłam technikę i udało się Jestem już ponad pół roku z moim idealnym partnerem i jest cudownie
Więc to jest tylko kwestia czasu wszystko się realizuje kiedy czegoś bardzo chcemy : )
Trzymajcie się ciepło : ))

Dzięki prawu przyciągania mam przy sobie osobę, która bardzo mnie kocha. I nie uwierzycie, ale wiem, ze go przyciągnęłam.
Poznałam go w liceum. Byłam bardzo zakompleksioną dziewczyną zupełnie niepotrzebnie, a on najprzystojniejszym chłopakiem z klasy, do którego każda wzdychała. Był wtedy w związku i nie rozstawał się ze swoją dziewczyną. Marzyłam o nim każdego dnia przez wiele miesięcy. Zasypiałam i wyobrażałam sobie znajomych,którzy nie wierzą w to, ze ejsteśmy razem. Czasem śmiałam się z tych moich wyobrażeń. Do tej pory nie wiem dlaczego to robiłam. Ale opłaciło się. On zupełnie nagle jak pod działaniem czarodziejskiej różdżki zaczął się do mnie zbliżać, jego związek się rozpadł. Zostaliśmy najlepszymi przyjaciółmi, a później parą i tak do dziś. Wcześniej nie było okazji by się widzieć. Po kilku miesiącach mojej wizualizacji zaczęłam przyciągać same sytuacje, gdzie mogliśmy się lepiej poznać.

Jeśli chodzi o faceta...
W wieku 20 lat byłam już jakieś trzy lata z moim pierwszym chłopakiem. Wiecie, pierwsza miłość, mega emocje, dramatyzm aż wylewa się drzwiami i oknami. Zero dojrzałości, ale naprawdę dobrze nam szło. Pewnego dnia jednak po dziwnych wydarzeniach powiedział, że to koniec. Bam i nagle z dnia na dzień zostałam SAMA. To Było dla mnie naprawdę jak koniec świata. KONIEC po prostu. Nagle jedyna osoba, która była mi tak bliska - odrzuciła mnie ot tak.
Znałam już wtedy PP ale dopiero poznałam Abrahamów, którzy wyjaśnili wszystko krok po kroku i pokazali mi jak rozumieć energię i w ogóle wszystko co z tym związane. Jak to działa. Więc uznałam, że jeśli mogę mieć wszystko, to chcę go z powrotem.
Po miesiącu wizualizacji, wkręcania innych że to tylko przerwa, zachowywania się jakby był przy mnie i intesywnego afirmowania - wrócił do mnie sam. To było najmagiczniejsze uczucie w moim życiu. Tak jakby cały Wszechswiat był tu i teraz dla mnie spełniając moje marzenie.

Ok, a ja przyszłam Wam napisać dalej historię jak to się wydarzyło, że jednak po tym jak się zeszliśmy w 2012 - ja postanowiłam rok później, że to nie jest to. Coraz więcej miałam wątpliwości, czułam, że mam zupełnie inne wajby, przekonania o świecie, aspiracje, podejście do wszystkiego - i zaczynało to boleć. Każdego dnia próbowałam zachować rewelacyjne samopoczucie ale nie potrafiłam poradzić nic na to, że za każdym razem gdy widziałam się z byłym - moje samopoczucie spadało jak Tupolew po zahaczeniu brzozy.
Uznałam, że jeśli mogę go przyciągnąć to i mogę... odepchnąć. Tylko, że jak wiadomo - nie ma czegoś takiego jak odpychanie - jesteśmy w świecie bazującym na przyciąganiu - więc od sierpnia 2013 roku zaczęłam coraz mocniej pragnąć i wkręcać sobie, że jestem singielką i chociaż bardzo się tego bałam (BARDZO) to czułam że OUT THERE czeka na mnie życie marzeń, w którym skutecznie przeszkadzała mi dołująca obecność ex. Że wiem wszystko o przyciąganiu i kreowaniu życia marzeń, że chcę je mieć i nie chcę settle for less. (wybaczcie te wtrącenia, ale po prostu uwielbiam angielski i czasami nie pasuje mi nic innego jak angielskie wyrażenie - poza tym nasłuchałam się tyle Abrahama, że czasami nie umiem znaleźć polskich odpowiedników i tylko te ang mi dobrze pasują.) Więc po prostu całą sobą zaczęłam zauważać znaki, że będę singielką. ALE deal był taki: to on zrywa - nie ja. Ja nie chciałam, bałam się, nie umiałam...bla bla bla... Dzisiaj bym pewnie umiała - wtedy wiedziałam, że on by mnie tak zmanipulował, że by pewnie mnie przekonał, że tak naprawdę chcę z nim być i że to w ogóle moja wina, że mam nawet takie myśli. Beka.
Zaczęłam widzieć wszędzie piątki (zainteresowałam się numerologią i wiedziałam, że piątka oznacza zmianę czyli... zostanie singielką), jak mi mówił, że za rok gdzieś pojedziemy to ja w myślach: ale przecież nie będziemy razem. Jak myślałam o połowinkach w zimie to myślałam, że pójdę na nie z kimś innym niż on etc. Pisałam o tym w zeszycie, byłam zafiksowana na tym punkcie i jak działo się coś niemiłego myślałam sobie: spokojnie, na pewno już niedługo to się skończy. Napisałam w zeszycie, że on się szczęśliwie zakochał w innej (nie chciałam go zostawiać tak samego nieszczęśliwego na pastwę losu - bożesz, jaka słodka byłam )
Pamiętam pewien moment jak siedziałam u niego rano i coś ogarniałam na uczelnię i uznałam, że... właściwie nie jest tak źle. Ostatecznie mogę z nim być. Wiecie - no może to był związek marzeń, no ale ogólnie jednak go kochałam i on mnie i było generalnie wporządku. (Tylko że ja nigdy nie chcę tylko ok, ja chcę zawsze najlepiej - dlatego nigdy nie zgadzajcie się na mniej niż zasługujecie ). No ale uznałabym tamten moment za moment odpuszczenia.
Potem przyszedł listopad i grudzień. I nagle z dnia na dzień przestał się do mnie odzywać. To było dziwne. Czułam się wyjątkowo niekomfortowo. Po tygodniu a przed moimi urodzinami nagle ze mną musiał porozmawiać. Przyszedł do mnie pewnego popołudnia i powiedział, że nie możemy być razem dłużej. Byłam zdruzgotana - chociaż tego chciałam. Kompletnie zapomniałam o swoich pragnieniach gdy miałam wysokie wajby i czułam się dobrze czyli byciu singielką.
Anyway. Najśmieszniejsze było to co się wydarzyło chyba dwa tygodnie później. Zadzwonił do mnie w środku nocy bo nie mógł spać (ja też, strasznie się bałam chociaż nie wiedziałam o co chodzi) i powiedział, że... zakochał się w mojej ówczesnej przyjaciółce.
W ciągi dwóch dni mój stary świat rozwalił się na drobne kawałki. Tego właśnie chciałam przecież. Jednak to, co zbudowałam kilka miesięcy później było tak wspaniałe, że absolutnie tego nie żałuję i gdybym zobaczyła co przeżyję będąc singielką to podniosłabym telefon, zadzwoniła do niego i powiedziała: cześć, zrywam z Tobą - i odłożyła słuchawkę i niewiele myśląc ruszyła przed siebie.
Dzisiaj to on jest tym złym i moja "była" jest tą złą a ja jestem zajebiście szczęśliwa i ich relacja nie robi na mnie żadnego wrażenia. Mam swój nowy świat. Kocham go

dawno temu spodobał mi się jeden fajny dziennikarz z TVP. Za każdym razem gdy go widziałam, myślałam sobie że musi być prywatnie bardzo sympatyczny, inteligentny, i że chciałabym go poznać bliżej. Ale oczywiście nie planowałam nic konkretnego, to były takie luźne myśli. Po jakimś czasie jeden kumpel wciągnął mnie do organizacji o charakterze społecznym/charytatywnym...zaczęłam tam działać, i okazało się że jest w niej także ten dziennikarz!! Byłam w szoku, to było pozytywne zaskoczenie. No i co się stało? Nie dość, że go poznałam to jeszcze:
a) współpracowaliśmy ze sobą na co dzień, b) spotykaliśmy się też prywatnie i przeżyliśmy razem chyba z kilkanaście wspaniałych imprez, na których bardzo dobrze go poznałam, polubiliśmy się i stał mi się bardzo bliski (jako przyjaciel) Oto PP!!!
No i zobaczcie, znów: jest konkretny facet? Jest. Pojawił się na zamówienie? Pojawił. I był całkiem z tego zadowolony. Tak więc znów, to chyba przeczy tej teorii o wolnej woli innych ludzi, że nie da rady przyciągnąć konkretnej osoby. Tu musi działać jakiś inny mechanizm... może to kiedyś odkryjemy??

Ostatnio poznałam pewnego chłopaka, który jest podobny z twarzy do mojego kolegi. Od tamtej pory ten mój kolega jakoś krążył po mojej głowie za każdym razem jak widziałam tego chłopaka, to były myśli na zasadzie "On wygląda tak samo jak X" i "Ciekawe co tam u X" (bo nie widziałam tego mojego kolegi od roku...). I dzisiaj go spotkałam w BARDZO NIETYPOWYM miejscu, po roku zerowego kontaktu. Spotkanie było naprawdę niesamowite, bo ten mój kolega mieszka zagranicą, ale akurat dzisiaj wyjątkowo jest w Polsce w delegacji. Także tego

Pamiętam miałem kiedyś taką sytuację. Za wszelką cenę chciałem przyciągnąć konkretną osobę, ale nic z tego nie wyszło.(wtedy tak sądziłem)
Aż tu kiedyś czytałem jakiś sobie artykuł na internecie i było w nim imię tej osoby, od razu imię to przyciągnęło mój wzrok.
Jakaś przelotna myśl o tej osobie.
Efekt ?
Na drugi dzień stoję stoję sobie na przystanku i czekam na autobus, aż tu nagle przechodzi mi ta osoba przed oczami i sama pierwsza zaczyna rozmowę. W życiu bym nie przypuszczał, że akurat wtedy w tym miejscu i o tej godzinie tego kogoś spotkam, bo wtedy ten ktoś powinien być w pracy na drugim końcu miasta!
Zamurowało mnie, stałem jak wryty. Tym bardziej, że ledwo poznałem tą osobę.

Ja Wam powiem, że należę do grona ludzi, którym udało się przyciągnąć konkretną osobę Zrobiłam to całkowicie nieświadomie, nie znając jeszcze wtedy PP. Po prostu podobał mi się pewien chłopak, a że byłam wtedy nastolatką to wieczorami oddawałam się przed snem marzeniom, że jesteśmy razem i takie tam. To były bardzo realne wizualizacje. Ubzdurałam sobie wtedy, że jesteśmy sobie przeznaczeni i naprawdę w to mocno wierzyłam. To była wiara granicząca z pewnością. Niestety oboje kończyliśmy szkołę i więcej mieliśmy się nie spotkać... więc ja w przypływie emocji wyznałam mu, że mi się podoba a on mnie wtedy pięknie odrzucił haha.
Jednak fakt, że jestem dla niego tylko koleżanką do mnie w ogóle nie przemówił nadal uparcie wierzyłam, że jest jakaś szansa. Jeszcze przez jakiś czas sobie wyobrażałam nas razem, po czym przestałam. Nadal coś do niego czułam, ale w moim życiu też się wtedy trochę pozmieniało, więc po prostu miałam głowę zajętą czymś innym (czyli wg PP odpuściłam nieświadomie). I po jakimś czasie on sam się do mnie odezwał I chciał się spotykać, zabiegał o te spotkania... Tak jakby nagle zmienił całkowicie zdanie. Niestety nie wyszło nam, ale głównie z mojej winy.
Nie przyciągnęłam związku z nim jak w moich marzeniach, ale przyciągnęłam jego. Myślę, że nawet istniała wtedy realna szansa na coś więcej, ale sama strasznie wtedy namieszałam... Trwało to wszystko kilka miesięcy. Od mojego wyznania do jego odezwania się do mnie minęły chyba 3-4 miesiące

Opowiem Wam swoją historię, tak ku pokrzepieniu serc .

Kilka lat temu poznałem dziewczynę (I). Kiedy pierwszy raz na nią spojrzałem, pomyślałem sobie, ze fajnie byłoby mieć taką dziewczynę jak Ona. I nie czekając na dalszy rozwój wypadków, zacząłem ją podrywać . Całkiem dobrze nam się rozmawiało, rozumieliśmy się i widać było, że ta relacja się zacieśnia. Uwielbiałem w niej wszystko, poza jedną rzeczą. Nigdy nie wychodziła z inicjatywą rozmowy. Dopóki ja nie zacząłem, to ona się nie odzywała, choćby ją skręcało. Niestety, dowiedziałem się o tej cesze za późno. Pomyślałem, że pewnie nie jest aż tak zainteresowana, skoro sama się nie odzywa. I tak nasz kontakt się urwał. Ja poznałem inną dziewczynę(M), zostaliśmy parą. Mimo tego, postanowiłem odnowić kontakt z I, wiec napisałem, tak naprawdę sam nie wiedząc, czego się spodziewać. O dziwo zostałem ciepło przyjęty. Z rozmów z jej przyjaciółkami dowiedziałem się, że nadal jest we mnie zakochana. Ale miałem M, więc nic z tego. I tak minęło 2,5 roku, po których rozstałem się z M. Pierwszą osobą, która się o tym dowiedziała, była I. Ale wtedy sytuacja zmieniła się o 180*. Olała mnie, powiedziała, że nie będzie kimś do przyłożenia do rany, mimo tego, że ja wcale jej tak nie traktowałem. Zajmowała i nadal zajmuje szczególne miejsce w moim sercu. Ale cóż było robić, na siłę nic nie wskóram, więc nie zawracałem jej głowy. Ale sam, codziennie przed zaśnięciem wyobrażałem sobie, że jesteśmy razem. I naprawdę czułem wszystkie te emocje z nią związane. Wszystko. Kiedy jedna scena mi się znudziła, wymyślałem kolejną, która wywoływała podobne emocje... I tak to trwało kilka miesięcy. Któregoś dnia, wsiadając do autobusu, zauważyłem ją. Uśmiechnęła się tak słodko, że serce podeszło mi do gardła, ale nie dałem tego po sobie poznać (przynajmniej taką mam nadzieję ). Uśmiechnąłem sie tylko, powiedziałem cześć i zająłem swoje miejsce. Dwa dni po tym zdarzeniu pomyślałem sobie "A co mi tam, wolę kolejny raz dostać kosza, niż żyć w niepewności". To była bardzo dobra decyzja. Pojechałem do niej, porozmawialiśmy szczerze, powiedziała, że okropnie tęskniła, nie mogła zastąpić mnie żadnym facetem. Koniec końców zostaliśmy parą.
Widzicie więc, ja z uporem graniczącym z jakimiś psychopatyczymi predyspozycjami wyobrażałem sobie tylko ją i... dostałem tylko ją.
Teraz już nie jesteśmy razem, różnica charakterów. Mimo wszystko jest moją przyjaciółką, nie wyobrażam sobie, żeby zniknęła z mojego życia i jestem szczęśliwy z tego, jak to się potoczyło. Tak że trzymam kciuki za Was wszystkich. Próbujcie, bo gra JEST warta świeczki, jeśli Wy tak uważacie!

Kto uważa, że miłosnego związku nie da się przyciągnąć, ten prawdopodobnie jest w błędzie.
Ja przyciągnęłam. Chciałam co prawda kogoś innego, a było to tak. Byłam kiedyś w związku, fajnym, zgodnym i szczęśliwym z pewnym, powiedzmy Tomkiem (imię oczywiście inne, a co!). No i tę zgodność i szczęśliwość uznaliśmy za stosowne zakończyć. W zgodzie oczywiście. Jednak po paru latach uznałam, że jednak taki spokojny Tomek to skarb i zamiast iść do niego, normalnie pogadać, bo też był sam, bez baby nowej, to ja prosiłam Wszechświat, Pana Boga i wszystkich świętych o Tomka. Zapomniałam tylko nazwisko podać. Prosiłam dość krótko, niezbyt namolnie, zapominając od czasu do czasu. No i przyszedł, sam, oczarował i pokochał. Dobrze, że ja tego nazwiska jednak nie podałam. Jesteśmy razem kilka lat. I jest fajnie. I szczęśliwa jestem

Uwaga - przykład na BŁYSKAWICZNE przyciągnięcie osoby
Dosłownie 5 minut temu pomyślałam o mojej przyjaciółce z którą pokłóciłam się 3 miesiące temu. Siedziałam i myślałam o tym, że mi jej brakuje, wspomniałam nasze wspólne chwile na studiach, najlepsze imprezy, chwile, wspólny wolontariat w radiu. Dosłownie 5 minut temu, przysięgam!
I co?! Właśnie do mnie napisała na facebooku! Jak tylko weszłam na ten portal i zobaczyłam, że mam nową wiadomość to od razu wiedziałam, że będzie od niej. Czułam to. I miałam rację

Historia przyciągnięcia się dwójki użytkowników naszego forum - Scarlett i FractalWarrior.
Ponieważ post z ich opisaną historią jest bardzo długi, załączam tylko link do niego. Zachęcam do zapoznania się:
http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/przyciaganie-milosci-zwiazkow-i-ludzi-motywatornia-t1929-2450.html#p60420

WAŻNE ZEBRANE WĄTKI I POSTY

Przekonania jako fundament PP: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/fundament-pp-czyli-wewnetrzne-przekonania-t2002.html
Czym jest odpuszczenie: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/przyciaganie-milosci-zwiazkow-i-ludzi-motywatornia-t1929-2410.html#p60287
http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/jak-zyc-w-niespelnionej-rzeczywistosci-t1912-30.html?hilit=odpuszczenie#p53310
http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/przyciaganie-milosci-zwiazkow-i-ludzi-motywatornia-t1929-110.html?hilit=odpuszczenie#p54097
Wolna wola: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/ostatnie-slowo-w-kwestii-wolnej-woli-t1954.html

Metody oczyszczające, odblokowujące, odkreowujące:

Ho'oponopono ("hoponka"): http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/fenomenalna-metoda-hoponka-t881.html
EFT: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/slyszeliscie-o-eft-t382.html
Metoda Sedony: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/metoda-sedony-t128.html
Zdania odkreowujące: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/przyciaganie-milosci-zwiazkow-i-ludzi-motywatornia-t1929-1420.html#p56434
http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/pytania-kwantowe-t1816-30.html?hilit=odkreuje#p50269

Techniki, metody oraz koncepcje ułatwiające przyciąganie i pracę z podświadomością:

Pytania kwantowe: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/pytania-kwantowe-t1816.html
Transerfing: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/transerfing-t1623.html
Technika na przyciągnięcie idealnego partnera wg. Wandy Wegener: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/przyciaganie-milosci-zwiazkow-i-ludzi-motywatornia-t1929.html#p53866
Technika trzech tygodni: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/technika-trzech-tygodni-t693.html
Technika szklanki wody wg. Jose Silvy: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/szklanka-wody-t743.html
Technika sugestii nocnej wg. Jose Silvy: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/technika-sugestii-nocnej-silvy-nie-wegener-i-nie-partner-t1913.html
Wdzięczność (metoda Robbinsa): http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/5-min-do-praktyki-wdziecznosci-w-prosty-sposob-t1916.html
68 sekund: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/68-sekund-t97.html
Wizualizacje: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/wizualizacje-t1963.html
Afirmacje: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/budowanie-i-stosowanie-afirmacji-t816.html

Kochani! Pamiętajmy, że nie ma czegoś takiego jak typowa, jedyna i właściwa technika na partnera. Jeśli wmówimy sobie, że przyciągniemy miłość stojąc codziennie o północy na jednej nodze to tak się stanie bo w to uwierzymy. WIARA jest kluczem każdej metody, każdej techniki, każdego sposobu. Sami musimy wybrać co jest dla nas najlepsze, w czym najlepiej się czujemy. Pamiętajmy, że to przecież chodzi o NAS - naszego podejścia, naszej energii, naszych wibracji, naszego nastroju. W związku z tym zapraszam do forumowej Biblioteki Prawa Przyciągania, gdzie zostały zamieszczone linki do wszystkich wspominanych tutaj (i nie tylko tutaj) metod, technik, sposobów i instrukcji dotyczących Prawda Przyciągania oraz pracy z podświadomością: http://www.abraham-bank.org/forum-pl/prawo-przyciagania-f3/biblioteka-prawa-przyciagania-t1464.html

[Scarlett]

Bardzo dobry pomysł! Czasem nawet na jednej stronie jest kilka tematów odnośnie przyciągania miłości i ludzi. Najlepiej złożyć to do kupy i pytania zadawać w jednym. Komu by się chciało przeglądać 60 stron całego forum (a pewnie jest tam sporo ciekawych historii). A jak wątek się rozszerzy to zawsze można użyć opcji "szukaj" nad pierwszym postem Podsyłajcie jakieś historie Apeluję o przyklejenie także aby nie zniknął.

A teraz mam pytanko... Czy jak wizualizujecie sobie ukochanego, np. że się przytulacie, spacerujecie po plaży czy inne takie romantyzmy albo jak wykonujecie technikę nocną to patrzycie z perspektywy widza (oglądacie siebie i partnera) czy z własnej perspektywy?
Czy któraś z tych opcji jest "gorszej jakości"?
Bo szczerze to mi tak jakoś lepiej widzieć siebie jakbym oglądała film. Przy okazji widzę nie tylko partnera, ale też siebie zdrową i szczęśliwą.

[lipstick]

Black_Mermaid Świetny pomysł na temat
Widzę, że ja również stałam się motywacją dla innych i bardzo się z tego cieszę, tym bardziej, że moja historia zainspirowała już wielu moich znajomych. Udowadnia, że nie należy się poddawać, nawet jeśli nic nie wskazuje na to, ze mogłoby się mieć przy sobie właśnie tę konkretną osobę. A ON jest przy mnie już kilka dobrych lat, wciąż zakochany.

Scarlett: Ja wizualizowałam sobie zawsze kładąc się w nocy spać np. jak razem siedzimy przytuleni, jak idziemy za rękę, jak on jest we mnie wpatrzony, czy jak siedzimy ze znajomymi i oni mówią jak to do siebie pasujemy i jak także cieszą się z naszego związku. Takie głupoty . Z czasem natomiast zaczynałam wizualizować sobie coraz konkretniejsze sytuacje, gdy już zaczął mnie zauważać. Zawsze jednak wizualizowałam sobie sytuacje z własnej perspektywy.

Więc nie poddawajcie się i życzę każdemu przyciągnięcia tego jednego ukochanego <3

[Bialy Krolik]

Bardzo dobry pomysł! Czasem nawet na jednej stronie jest kilka tematów odnośnie przyciągania miłości i ludzi. Najlepiej złożyć to do kupy i pytania zadawać w jednym. Komu by się chciało przeglądać 60 stron całego forum (a pewnie jest tam sporo ciekawych historii). A jak wątek się rozszerzy to zawsze można użyć opcji "szukaj" nad pierwszym postem Podsyłajcie jakieś historie Apeluję o przyklejenie także aby nie zniknął.

A teraz mam pytanko... Czy jak wizualizujecie sobie ukochanego, np. że się przytulacie, spacerujecie po plaży czy inne takie romantyzmy albo jak wykonujecie technikę nocną to patrzycie z perspektywy widza (oglądacie siebie i partnera) czy z własnej perspektywy?
Czy któraś z tych opcji jest "gorszej jakości"?
Bo szczerze to mi tak jakoś lepiej widzieć siebie jakbym oglądała film. Przy okazji widzę nie tylko partnera, ale też siebie zdrową i szczęśliwą.

Zawasze ale to zawsze wizualizuj Swoimi oczami

[Bialy Krolik]

Black_Mermaid Świetny pomysł na temat
Widzę, że ja również stałam się motywacją dla innych i bardzo się z tego cieszę, tym bardziej, że moja historia zainspirowała już wielu moich znajomych. Udowadnia, że nie należy się poddawać, nawet jeśli nic nie wskazuje na to, ze mogłoby się mieć przy sobie właśnie tę konkretną osobę. A ON jest przy mnie już kilka dobrych lat, wciąż zakochany.

Scarlett: Ja wizualizowałam sobie zawsze kładąc się w nocy spać np. jak razem siedzimy przytuleni, jak idziemy za rękę, jak on jest we mnie wpatrzony, czy jak siedzimy ze znajomymi i oni mówią jak to do siebie pasujemy i jak także cieszą się z naszego związku. Takie głupoty . Z czasem natomiast zaczynałam wizualizować sobie coraz konkretniejsze sytuacje, gdy już zaczął mnie zauważać. Zawsze jednak wizualizowałam sobie sytuacje z własnej perspektywy.

Więc nie poddawajcie się i życzę każdemu przyciągnięcia tego jednego ukochanego <3

Lipstick dobrym przykladem swieci , wlacz w to inne osoby jak wam gratuluja

[Scarlett]

Lipstick, a Ty przyciągałaś miłość konkretnej osoby, tego konkretnego partnera z którym teraz jesteś czy ogólnie miłość?

Królik, właśnie to jest najcięższe Nie wiem dlaczego, ale moja głowa automatycznie wizualizuje jakbym była widzem, zwykłym przechodniem, który mija gdzieś mnie samą i partnera. Staram się przerzucać na "swoje widzenie" jak się na tym przyłapię.

Muszę sobie wyobrazić moją babcię, która mówi mi, że to już ten Może to dziwne, ale moja babcia świetnie zdaje sobie sprawę z tego czy ktoś "pociągnie" ten związek dalej czy nie. O 3 facetach powiedziała mi, że to nie to. Ale ja i tak byłam przekonana święcie, że jednak TO i ona się myli. Po długim czasie okazywało się, że się nie myli. Często ma takie "przeczucia" i nie mówi tego nawet osobom, których te przeczucia dotyczą, tylko mi. A i tak ma rację. Teraz powiedziałą o mojej koleżance i jej narzeczonym, że widać, że pasują idealnie do siebie, "są tacy sami". No i faktycznie tutaj grubsza sprawa się robi

[Black]

Cieszę się, że wątek się spodobał. Oczywiście nie muszą w nim pisać tylko osoby przyciągające miłość itp. Tyle ludzi na tym forum ma świetne podejście, cudowne rady, dają kopa i motywują więc zapraszam Nie poznałam tu jeszcze wszystkich, ale Ci których kojarzę to na pewno Nicky i Królik.
Aaa i podsyłajcie historie. Jestem tu od niedawna, nie znam wszystkich historii, nie przebrnęłam przez całe kilkadziesiąt stron działu. Pierwszy post został zaktualizowany – dzięki Królik!

Najwięcej osób przyciąga partnera sposobem Wandy Wegener:
https://www.youtube.com/watch?v=IlZ6fvS ... creen&NR=1

Technika ta jest zmodyfikowaną wersją techniki nocnej Sugestii Silvy. Pani Wegener sama kiedyś wykładała jego metody. Jeśli ona zmodyfikowała technikę to i my możemy. Podziała na nas/dla nas to, w co MY wierzymy, bo to nie przez technikę dzieją się cuda. Cuda dzieją się dzięki nam! A technika jest jednym ze sposobów pracy z podświadomością i wizualizacjami
Moje propozycje modyfikacji:
1. Niektórym może nie podobać się opcja ze stadionem. Możemy sami wybrać miejsca w którym zbiorą się nasi potencjalni partnerzy. Może to być np. teatr, kino, plaża, sala konferencyjna itp.
2. Pamiętajmy, że w wyobraźni widzimy wybrane miejsce wypełnione potencjalnymi partnerami, czyli tymi którzy mogą wpaść nam w oko na co dzień, posiadają cechy, które wybraliśmy i recytujemy. W technice Pani Wegener partnerzy wychodzą i zostaje kilku. Możemy na końcu zrobić tak, że wyjdą wszyscy a zostanie ten jeden jedyny – miłość, którą przyciągamy i do tej miłości się zwracać. Taka opcja bardziej mi odpowiada – jeśli nie chcemy przebierać a wierzymy, że jest ten jeden jedyny.
3. Pani Wanda sugeruje by na końcu wymieniać miejsca w których partner może nas znaleźć. Myślę, że należy pamiętać o tym, iż nasze życie sprawia, że często podróżujemy albo danego dnia możemy znaleźć się w innym miejscu. Zamiast wymieniania miejsc można mówić do partnera aby podążał za swoją podświadomością, intuicją, głosem serca. Można zwracać się do Wszechświata o złączenie naszych ścieżek i rozpoznanie się. Oczywiście wymienienie stałych miejsc typu praca, sklep w którym robimy zakupy czy pociąg konkretnej relacji którym stale jeździmy, też jest jak najbardziej wskazane.
4. A teraz coś dla osób przyciągających KONKRETNEGO partnera. Robimy wszystko to samo, tylko, że zamiast "potencjalnych, idealnych partnerów" mówimy o tym konkretnym i tego konkretnego sobie wyobrażamy. A kiedy się obudzimy to zwracamy się do niego w miejscu jakie tylko sobie wybierzemy.

[Nicky]

A teraz mam pytanko... Czy jak wizualizujecie sobie ukochanego, np. że się przytulacie, spacerujecie po plaży czy inne takie romantyzmy albo jak wykonujecie technikę nocną to patrzycie z perspektywy widza (oglądacie siebie i partnera) czy z własnej perspektywy?
Czy któraś z tych opcji jest "gorszej jakości"?
Bo szczerze to mi tak jakoś lepiej widzieć siebie jakbym oglądała film. Przy okazji widzę nie tylko partnera, ale też siebie zdrową i szczęśliwą.

ZAWSZE, cokolwiek wizualizujemy: czy jest to nowy laptop, samochód czy facet, musimy to robić tak aby być w środku całej tej wizualizacji, oglądać to własnymi oczami, z własnej perspektywy, trzeba naprawdę CZUĆ tą sytuację. Jeżeli zatem wizualizujesz nowe auto, poczuj zapach i dotyk skórzanych siedzeń. Jeżeli wspinaczkę górską - poczuj ten wysiłek, gdy włazi się do góry, poczuj świeże górskie powietrze i kropelki mżawki na twarzy. No i jeśli w końcu wizualizujesz jakąś sytuację z facetem - to musi być tak samo... włącznie z zapachem perfum czy miękkością włosów Twojego lubego Musisz tę sytuację przeżywać tak, jakby miała miejsce naprawdę, w realu. Zapachy, dotyk, oświetlenie... wszystko jest ważne. A potem zobaczysz, w jakim będziesz TOTALNYM szoku gdy to się spełni i wszystkie te wcześniej widziane/odczuwane elementy będą identyczne
Ja pamiętam jak kiedyś marzyłam o tym żeby zatańczyć z jednym przystojnym chłopakiem Wyobraziłam sobie tą scenkę, i poczułam ją na maxa. No i za parę tygodni dosłownie spełniła się ze wszystkimi szczegółami: dokładnie tak jak sobie to wyobrażałam Bajka!!!

[Black]

Nicky, Ty to jesteś chodzącym magnesem

[Scarlett]

A ja z jeszcze jednym pytaniem o radę i wskazówkę Może opowiem tak pokrótce, że mój poprzedni partner miał taką wadę, iż we wszystkich ślepo słuchał mamusi. A była to teściowa jak z koszmaru więc możecie sobie wyobrazić jakie były skutki jej "rad" i wszystkie co mówiła. A najbardziej wkurzało mnie to, że w oczy mi ładnie świadczyła a za plecami obrabiała tyłek. No cóż... Na pewno na liście mam zapisane, że mój partner ma świetną matkę z którą się wzajemnie lubimy. Ale że przeczytałam gdzieś aby cechy partnera sporządzić na zasadzie odwróconych cech negatywnych partnerów z poprzednich związków, dlatego chcę jakoś "ubrać w słowa" to aby nie słuchał się ślepo matki (i otoczenia ogólnie).
Żebyśmy nie zrozumieli się źle. Nie chodzi o to, że ma nie słuchać nikogo, tylko żeby był wolny od tych wszystkich wpływów, sam potrafił podejmować decyzję, analizować rady które ktoś mu daje i nie był maminsynkiem.
Jak ktoś miał kiedyś przerąbane z teściową i partnerem/partnerką "dużym dzieckiem" to wie co mam na myśli.